- گوش آوای
شخصی را گویند که هر چیز شنود خوب فهم کند و یاد گیرد، (برهان)، و به همین معنی است گوش تیز، (آنندراج)، گوش سرای
معنی گوش آوای - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دارای آواز و صدای خوشایند و دلنشین
خوش خوٰان، خوش لحن، خوش نوا، خوش الحان، خوش گو، خوش سرا، عالی آوازه
خوش خوٰان، خوش لحن، خوش نوا، خوش الحان، خوش گو، خوش سرا، عالی آوازه
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
خوش صدائی. خوش آوازی:
کوه دانش را چو داود از نفس
منطق الطیر از خوش آوائی فرست.
خاقانی
کوه دانش را چو داود از نفس
منطق الطیر از خوش آوائی فرست.
خاقانی
(چَ مَ اَ)
لغت نامه دهخدا
آرایندۀ گوش، زینت دهنده گوش، گوش آراینده، به معنی گوش سرای باشد، کسی را گویند که هرچه بگویی بشنود و نیک فهم کند، (اوبهی)
شنوایی، یعنی هرچه شنود خوب فهم کند و نیک یاد گیرد، (ناظم الاطباء)، صفت کسی که هرچه می شنود خوب فهم می کند و یاد می گیرد
